پرسش :

تلاوت سوره حشر چه فضیلتی دارد؟


پاسخ :
در حدیثی پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود:
«وَمَن قَرَأَ سورَةَ الحَشرِ لَم تَبقَ جَنَّةٌ وَلا نارٌ وَلا عَرشٌ وَلا کُرسِیٌّ وَلا حِجابٌ وَلا السَّماواتُ السَّبعُ وَلا الأرَضونَ السَّبعُ وَالهَوامُّ وَالرّیاحُ وَالطَّیرُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَالشَّمسُ وَالقَمَرُ وَالمَلائِکَةُ إلّاصَلَّوْا عَلَیهِ وَاستَغفَرُوا لَهُ وَإن ماتَ مِن یَومِهِ أو لَیلَتِهِ ماتَ شَهِیداً؛ هرکه سوره حشر را بخواند بهشت، دوزخ، عرش، کرسی، حجاب، آسمان‌ها و زمین‌های هفتگانه و حشرات و بادها و پرندگان و درختان و جنبندگان و خورشید و ماه و فرشتگان همگی بر او رحمت می‌فرستند و برایش استغفار می‌کنند و اگر در آن روز یا در آن شب بمیرد، شهید مرده است».(1)
 
و در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام می‌خوانیم که فرمود:
«مَن قَرَأَ إذا أمسَی الرَّحمنَ وَالحَشرَ وَکَّلَ اللّهُ بِدارِهِ مَلَکاً شاهِراً سَیفَهُ حَتّی یُصبِحَ؛ هرکه سوره الرّحمن و حشر را هنگام غروب بخواند، خداوند فرشته‌ای را با شمشیر برهنه مأمور حفاظت خانه او تا صبح می‌کند».(2)
 
بدون شک اینها همه آثار اندیشه در محتوای سوره است که از قرائت آن ناشی می‌شود و در زندگی انسان پرتوافکن می‌گردد.
 
پی‌نوشت:
1- مجمع‌البیان، ج 9، ص 255
2- همان

منبع: فضیلت سوره‌های قرآن (برگرفته از تفسیر نمونه)؛ مهدی دربانی، قم: امام علی بن ابی‌طالب (ع)، ۱۳۸۹.